Sinds ik, nu ruim twee jaar geleden ernstig ziek ben geworden, krijg ik goede raad, van mensen die heel dicht bij me staan, van artsen, van therapeuten, maar ook van jan-en-alleman, mensen die ik soms nauwelijks ken.
Blijf maar lekker zitten. Zou je dat wel doen? Maar hoe zit het dan met je kwaliteit van leven? Ik zou dat niet kunnen hoor, zo ziek zijn. Je moet eens The Secret lezen, daar kan je lezen hoe je er van af komt. Jij zou eens een familieopstelling moeten doen, je kan ook je ziekte opstellen. Heeft het met stress te maken, jij werkt altijd zo hard? Zo’n schema als jij volhield, dat moest een keer fout gaan. Weet je wel dat suiker vergif is voor je? ‘t Werd ook tijd dat je rust nam, het was allemaal te veel voor je. Bieten zijn heel goed tegen ijzergebrek, veel beter dan van die pillen. Wil je wel echt beter worden? Is het geen escape om ziek te zijn? Je moet eens naar een integraal therapeut, die helpt je er wel van af. Met al die medicijnen kan je toch nooit beter worden, dat is alleen maar slecht voor je lichaam. Weet je dat je zelfs kanker kan genezen als je veel basisch water drinkt? Moet je ook eens proberen. Is dit misschien een complexe manier van zelfmoord plegen? Ik heb nou toch een mooi artikel gelezen over iemand, daar moet je heen, die kan alles genezen, gewoon met… (licht, mineralen, voedingssupplementen, acupunctuur, homeopathische medicijnen, voeding, massages, enzovoort). Regelmatiger leven is goed voor je, van chaos word je ziek. In het reine komen met je verleden, daar worden veel mensen beter van. Maar je hoeft toch niet meer te kunnen lezen, je hebt al zoveel gelezen.
Als je ziek bent willen mensen je helpen, dat is mooi. Veel mensen zeggen dingen tegen me, geven me goede raad, uit liefde, omdat ze me niet willen zien lijden, omdat ze graag willen dat ik beter word. Meestal lukt het me om met liefde te luisteren en naast me neer te leggen wat me niet helpt. Maar mensen zeggen ook dingen tegen me omdat ze het doodeng vinden dat ik zomaar, zonder reden ziek ben geworden. Als dat waar is, zouden zij namelijk ook zomaar, zonder reden ziek kunnen worden. En dus is er een speciale reden, waardoor ik misschien ziek ben geworden, een bijgelovige reden. Suiker gegeten, oei! Melk gedronken, oeps! Niet elke dag een uur gesport, ja, dan kan zoiets gebeuren! Te veel of te weinig orgasmes, maar weet je dan niet dat je op die manier je vrouwelijke energie verliest? En dus is er ook een makkelijke oplossing tegen mijn ziekte, die zou werken als ik het maar zou zien. Dan ben ik weer veilig, en zij ook, want zij houden zich toch zeker aan hun eigen regels.
Toen ik hierover na aan het denken was, realiseerde ik me dat hetzelfde fenomeen om de hoek komt piepen bij coachen. Ook als coach heb ik allerlei denkbeelden en kaders waarbinnen ik de verhalen van cliënten plaats. Ik denk best vaak: maar als je het nu gewoon zo en zo aanpakt, dan is het probleem toch zo voorbij? Bij mij misschien, maar bij de cliënt hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Cliënten zijn ook heel erg gewend dat mensen goede raad geven, zeker als ze met een zichtbaar, of al regelmatig besproken probleem bij me komen. Ze vragen er ook om: hoe zou jij dat doen? En het maakt mijn wereld veilig als ik alwetend ben en daardoor problemen kan beheersen…
Het is dan ook in elk coachtraject mijn grote aandachtspunt om op dit mechanisme te letten. Ik weet echt niet wat het beste is voor mijn cliënt, ik weet niet of mijn referentiekader wel zinvol is voor de cliënt. Ik hoef alleen maar nieuwsgierig te zijn, te luisteren, belangstelling te hebben, vragen te stellen, begrip te hebben en heel soms wat uit te leggen (meestal dat het niet gek is dat iemand zich voelt zoals ‘ie zich voelt). En het is verrassend hoe snel mensen dan hun eigen goede raad vinden, die werkt voor hun eigen probleem.
Mixed Media 
Redactiewerk voor de documentaire ‘Mijn zusje, de soldaat’ van Dikla Zeidler
Josh en Sytze werkten samen aan de redactie van commentaar (voice-over) en ondertitels voor de documentaire ‘Mijn zusje, de soldaat’, het debuut als regisseur van Dikla Zeidler. Van ‘Mijn zusje, de soldaat’ zijn twee versies gemaakt, een van 70 minuten voor de bioscoop en voor documentairefestivals (Engelse titel: Sister, Soldier), en een van 53 minuten voor de televisie. De televisieversie is op 8 mei 2013 om 23:00 uitgezonden op Holland Doc bij de EO, op Nederland 2. De producent van de film is BlazHoffski & Levy Producties. (Zie ook Sytze’s blog: http://sytzesteenstra.wordpress.com/2013/04/23/mijn-zusje-de-soldaat-en-mijn-nichtje-de-regisseur/, en http://www.levyproductions.nl/index.php/levy_nl/archief/mijn-zusje-de-soldaat/.)
Het affiche van ‘Sister, Soldier’
redigeren
commentaar, Dikla Zeidler, documentaire, redigeren, voice-over
21 mei 2013
Plaats een reactie